kimse seni senin kadar düşünmüyor.
ne sevgili, ne dost, ne iş arkadaşı, ne akraba...
herkes kendi hikayesinin ana karakteri.
senin hayatındaki rolü de, sen izin verdiğin kadar.
en çok da şunu öğrendik:
kendini çok zorlayan her şey, sonunda senden bir şey eksiltiyor.
birine yaranmaya çalışmak, her şeyi yetiştirmeye çalışmak, güçlü görünmeye çalışmak...
hayat dediğin şey zaten eksiklerle gidiyor.
sen üstüne her şeyi yükleyince tamamlanmıyor,
aksine daha da yoruluyorsun.
ve bir de şu var:
ne kadar verirsen ver,
almaya niyeti olmayan biriyle ilişki yürümüyor.
kısaca:
kendi sınırlarını bilmek, başkasının ilgisini beklemekten daha değerli.
çünkü sınır koymak bencillik değil;
kendine sahip çıkmak.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?