sürekli sokak röportajı izleyen muhalif vatandaş

ekomonist
“bu sefer kendimi tutacağım” der,
açar videoyu,
ilk üç saniyede tansiyonu 14 olur.

“ben yine reise veririm abicim!”

bu cümleyi duyar duymaz videoyu kapatmak ister ama yapamaz.
çünkü o artık bir izleyici değil,
röportajın içinden çıkamayan duygusal esirdir.

her yanlış bilgiye ekran karşısında cevap verir:

“yalan o bilgi teyze!”
ama kimse duymaz.
çünkü bu bir röportaj değil, sessiz çığlık yarışmasıdır.

videoyu bitirince siniri geçmez.
gün boyu arkadaş grubuna yollar,
üstüne tweet atar,
ve akşam başka bir sokak röportajına geçer.
çünkü bu artık bilinçli delirme döngüsüdür.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol