otobüs gelir,
durakta gergin bir kalabalık,
arkadan biri bağırır:
“önce büyükler binsin arkadaşlar!”
büyükler biner.
kart okutulmaz.
sistem “geçerli” der,
ama içerideki bakışlar “adaletli mi bu?” diye sorar.
çünkü sabahın köründe işe giden,
son maaşını dolmuş parasına yakan genç,
ücret verir.
ama 65 yaş üstü, torunu gezdirmeye giderken bedava biner.
bu bir saygı meselesi değil,
bu kamu hizmetiyle kişisel ihtiyaç arasında sıkışan bir sistem.
çünkü yaşlılar da haklı:
“bu ülkeye yıllarca hizmet ettik.”
ama çalışanlar da haklı:
“biz hâlâ o ülke için ay sonunu getiremiyoruz.”
ve belediye sessizdir.
çünkü yaşlıyı üzmek siyaseten risklidir,
ama halkın siniri sessizce büyür.
bir koltuk kavgası çıkar,
biri “saygısızsınız!” der,
diğeri “biz bedava bindik diye mi böyle oldunuz?”
ve otobüs durağa gelene kadar,
kimse yaşlılıktan değil, sistemden yorulur.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?