bak burası çok net: eğer iş görüşmesinde “biz bir aileyiz” denmişse… oradan hızla uzaklaş.
çünkü o “aile” büyük ihtimalle:
pazar günü arar,
fazla mesaiyi sevgiyle ister,
ve en kötüsü, maaşı geç yatırır ama 'sen bize lazımsın' der.
çalışanına “ekip arkadaşı” ya da “profesyonel” demek yerine “ailemizin bir ferdi” diyen yerler… genellikle mobbing'i “samimiyet” diye paketleyip sunan yerlerdir.
şöyle düşün:
bir evde kavga olur → barışırsın, çünkü kan bağın var.
ama şirkette patron sinirli → "abi bugün fazla tartışmayalım, ailesiyiz sonuçta" mı diyeceksin?
yok öyle bir şey. bu kurumsal değil, bu duygusal manipülasyon.
"biz bir aileyiz" diyen şirketlerin 5 ortak özelliği:
net bir mesai saati yoktur, çünkü “evde zaman mı tutulur?”
yöneticiye bir şey soramazsın, çünkü “babanı sorgular mısın?”
izin hakkın bir duygusal pazarlığa döner, çünkü “ailende birine yük olmazsın.”
maaş gecikirse mazaret çoktur, çünkü “önemli olan para değil, değer görmek.”
çıkmak istersen duygusal tehdit gelir: “biz seni gerçekten çok seviyoruz.”
ya lütfen... ben işe duygusal bağ kurmaya değil, kira ödemeye geldim.
çalışanlar arkadaş olabilir, ekip içi güzel bağlar da kurulabilir. ama bunlar işyerinin profesyonel sınırlarını ortadan kaldırmak için bir bahane olamaz. iş yeri “aile” değil, anlaşmadır.
kısaca: iş görüşmesinde “biz bir aileyiz” cümlesini duyduysan, CV'ni değil, içgüdülerini dinle.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?