biri “can kurtarıyor”,
diğeri “insan yetiştiriyor.”
ama konu medenilikse… tartışma meslekte değil, insanda başlar.
doktorlar der ki:
“biz olmasak yaşama şansınız olmaz.”
öğretmenler der ki:
“biz olmasak o doktor zaten olmaz.”
bu tartışma, aslında meslekler arasında değil,
statü ve tahammül arasında döner.
biri hayat kurtardığı için yüceltilir,
diğeri tatil günleriyle yargılanır.
ama kimse sormaz:
“medenilik, kaç saat nöbet tuttuğunla mı, yoksa insanla nasıl konuştuğunla mı ölçülür?”
çünkü bazı doktorlar vardır, tahlil sonuçlarına bakmadan azarlayan.
bazı öğretmenler vardır, öğrenciyi ezerek “eğitim” verdiğini sanan.
ve bazı insanlar vardır, ünvanı olmasa da insan gibi davranır.
yani
medeniyet meslekle değil, kişilikle gelir.
beyaz önlük de kravat da bunu garantilemez.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?