bir sabah uyanırsın ve dizlerin seni önceden uyandırmıştır.
“uyandım” demeden önce belin “biz kalkıyoruz” demiştir zaten.
ya da müzik listesinde 2008 şarkısı çalar,
“yeni çıkmıştı ya” dersin… ama üzerinden 17 yıl geçmiş.
ve o an dün sandığın şeyin bir nesil öncesi olduğunu fark edersin.
yaşlandığını anlamak öyle aynaya bakmakla olmuyor.
kalabalığa tahammül azalıyor,
gece 12 plan değil, uyku saati oluyor,
ısrar etmektense “hayırlısı be” diyorsun,
kahve seni uyandırmıyor artık, sadece mideyi yakıyor.
ama en neti şu:
kendi gençliğinle şimdiki gençlerin arasındaki farkı gözlemliyorsun.
ve “biz böyle değildik” cümlesi diline yerleşiyor.
işte o an...
artık büyümedin, yaşlandın.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?